ارزیابی تغییرات پروفایل بیوشیمیایی- لیپیدی خون و توزیع چربی بدن در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن به دنبال پروتکل های تمرینی «تداومی هوازی» و «تناوبی پرشدت»

زمینه و هدف: چاقی اندروئیدی تهدیدی برای سلامت شهروندان به ویژه مردان در جامعه مدرن امروزی است. در راستای غلبه بر این تهدید، تحقیق حاضر به بررسی تغییرات پروفایل بیوشیمیایی- لیپیدی خون و توزیع چربی بدن در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن به دنبال پروتکل­های تمرین تداومی هوازی (cat) و تمرین تناوبی پرشدت (hiit) پرداخته است. مواد و روش ها: تعداد 26 نفر از آزمودنیها با میانگین سن 1/6±3/45 سال، وزن 8/9±6/88 کیلوگرم، و درصد چربی کل بدن 7/5±3/32 درصد، در سه گروه cat (8=n)، hiit (9=n) و کنترل یا co (9=n)، دوره مطالعه را تکمیل کردند. برنامه های تمرینی شامل 12 هفته hiit و cat به صورت هفته ای 3 جلسه بود. توزیع چربی بدن به روش dexa و متغیرهای بیوشیمیایی- لیپیدی خون از طریق تحلیل نمونه خونی در ابتدا و پس از دوازده هفته مداخله تمرینی اندازه گیری شدند. یافته ها: وزن بدن، bmi، درصد چربی بدن و سطح ldl سرم در هر دو گروه تمرینی بطورمعنی داری کاهش یافت (05/0>p)، لیکن درصد کاهش در گروه cat بطورمعنی داری بیشتر از گروه hiit بود (025/0=p). دور کمر، whr، درصد چربی تنه، درصد چربی اندروئیدی و نیز کلسترول کل، hs-crp، و hdl سرم در گروه cat بطورمعنی داری بهبود یافتند (02/0=p)، اما در گروه hiit تغییر معنی داری نکردند. نتیجه گیری: مطابق با نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می­شود که تمرین تناوبی پرشدت اگرچه به لحاظ کسب منافع آمادگی جسمانی و قلبی عروقی، یک راهکار تمرینی سودمند(به لحاظ زمانی) و قابل مقایسه با تمرین تداومی در افراد بزرگسال غیرفعال دارای اضافه وزن است، لیکن، در مورد توزیع چربی بدن و سلامت لیپیدی خون، منافعی مشابه با تمرین تداومی با این نوع تمرینات حاصل نمی­گردد.